الف)ارگان تولید مثل
ب)علل اورولژیک
ج)عضلانی استخوانی
چ)نورولژیک
ه)علل مربوط به معده و روده ها
همیشه علل روانی مورد نظر باشد.
دخالت جراحی در دردهای لگنی شامل است بر:
- برداشتن و یا سوزاندن نسوج و ولو- وستیبول در HPV
- دیلاتاسیون دهانه رحم در موارد استندر سرویکس
- برداشتن فیبروم ساب موکوزبا رزکتوسکوپ
- میومکتومی و یا میولیزیس
- باز کردن چسبندگی های دور لوله ها و تخمدان ها – تمام چسبندگی های ضخیم برداشته شود و چسبندگی های نازک در محل ها خاص و مهم نظیر تخمدان و لوله برداشته شود
- برداشتن لوله و یا جراحی پلاستیک روی لوله ها در موارد هیدروسالینکس
- سوزاندن عصب های یوتروساکرال در موارد دیسمنوره
- پره ساکرال نورکتومی در موارد دردهای مرکزی در لگن برای منشا رحمی در درجه اول و گاهی برای دردهای مثانه ای
- رزکسیون نقاط اندومتریوزیس در تمام نقاط لگن
- آپاندکتومی در موارد آپاندیسیت مزمن
- سوسپانسیون رحمی در موارد دیس پارونیا، کونژسیون لگنی، دیسمنوره شدید، اندومتریوزیس کولدوساک خلفی
- مرمت هر نوع فتق(هرنی)
- اگر روش های فوق موثر نبود، در نهایت هیسترکتومی انجام میشود. اگر تصمیم به هیسترکتومی (رحم برداری) گرفتیم انجام mri در جهت تشخیص آدنومیوزیس مفید است.
- در موارد اختلال عمل عضلات شکم و یا بیماری های میوفاسیال تزریق داروها ( گزیلوکائین -کورتیکواستروئیدها) در محل های خاص (TRIGGER POINTS) انجام می شود.
نتیجه گیری نهایی: با استفاده از روش لاپاراسکوپی به خصوص لیزر لاپاراسکوپی در 80% بیماران با دردهای لگنی بهبودی چشم گیر در درد حاصل خواهد شد.